არსებობს ორი ლეგენდა, იმის შესახებ, თუ როგორ აღმოჩნდა ეს თოჯინები კუნძულზე.
ერთერთის მიხედვით, კუნძულის ერთადერთი მცხოვრები ხულიო სანტანა ბარერამ, დაიწყო ჩამოკიდება თოჯინების წინა საუკუნის 50იან წლებში, იმის იმედით, რომ ეს თოჯინები დააფრთხობდა ავ სულებს და დაიცავდა მას.

მეორე ლეგენდა გვიამბობს,რომ კუნძულთან შორი ახლოს დაიხრჩო პატარა გოგონა, ხულიომ დაიწყო თოჯინების ჩამოკიდება ხეებზე, იმიტომ რომ გოგონას სული, რომელიც უგზოუკვლოდ დაეხეტებოდა ამ ადგილებში, არ ეგრძნო თავი მარტო.
ხულიო კიდებდა თოჯინებს ამ კუნძულზე, დაახლოებით 50 წლის განმავლობაში, სანამ 2001 წელს თვითონ არ დაიხრჩო კუნძულის მახლობლად.
მათმა ნათესავებმა კი მემკვიდრეობით მიიღეს ეს კუნძული და ტურისტულ ადგილად აქციეს.დღეს კუნძულზე 1000 ზე მეტი სხვადასვხა სახის თოჯინაა, რომელებიც ან ჩამოკიდებულია ან მიჭედებულია ხეზე.
ყველა მათგანა საკმაოდ სასტიკად გამოიყურება : კაბების მაგივრად, ბეწვებით და ხალიჩის ნაგლეჯებით არიან შემოსილნი, უმეტესება მათგანი დამახინჯებულია, უთმოდ, უთავოდ და უთვალოდ.

თუნდაც თოჯინები ყოფილიყო კარგ მდგომარეობაში როდესაც მათ კიდებნდენ, ეხლა რამოდენიმე ათწლეულის შემდეგ, ისინი სასტიკად გამოიყურებიან.
ამიტომ, ეს ტურისტული ატრაქციონი ნამდვილად არ დატოვებს არავის გულგრილს.