ინაა ყვება ასეთ საინტერესო ისტორიას: ჩემი ბავშვობა 13-14 წლის რომ ვიყავი,ძალიან მრავალფეროვანი იყო,განსაკუთრებით იმის შემდეგ რაც ჩემი დაქალი თონია გავიცანი…იმ დროს ისეთი ტელეფონი მქონდა,რომელსაც მპ3 კი არა მიდი-ს ფორმატის მელოდიები ჰქონდა,და ერთხელაც დედაჩემს და რა თქმა უნდა მეც-გამიმრთლა,დედამ კარგი სამსუნგის მობილური იპოვა. მშვენიერი ღილაკების მუსიკა ჰქონდა,მე დავაყენე ისეთი,როდესაც აჭერ ბავშვის ხმით გეუბნება ციფრებს…ხოდა მოკლედ ერთხელ მე,ჩემი დაქალი თონია და სხვა მეგობრები სარდაფში ჩავედით ლუდის დასალევად,მშობლებს რომ არ გაეგოთ.ხოდა თონიამ მოგვიყვა ასეთი ამბავი,რომ თურმე ამ სარდაფში მანიაკმა პატარა გოგონა მოკლა,და მოდი მის სულს გამოვუძახოთო.ნუ მე ამ შემთხვევამდე ასეთი ისტორიების არ მჯეროდა.მოკლედ თონიამ დაიწყო სულის გამოძახება,და თან რაღაც კითხვებს უსვამდა..მე კი საჭირო ოთახში მომინდა ძალიან,რომელიც იქვე იყო..ნუ შევედი და ამ დროს თონია ეკითხება ამ გარდაცვლილ ბავშვს : "რამდენი წლის ხარ” და უცებ ჩემი მობილურის იმ ღილაკის ხმა მესმის ” ოთხის”…(გაუხსნელ მდგომარეობაში ტელეფონი ხმებს ვერ გამოსცემდა) … მე შარვლის ჩაცმაც ვერ მოვასწარი,ტყვიასავით გავვარდით გარეთ.დღემდე ვიხსენებთ იმ დღეს და არც ეხლა არ ვიცით რა მოხდა იქ…

დიანას ისტორია : ეს მე და ჩემს დაქალს გარდგვხვდა,ჩემი მშობლები აგარაკზე წავიდნენ,მე კი მარტო დამტოვეს სახლში.ხოდა მარტოს რომ არ შემეშინდეს,ჩემს დაქალს დავუძახე და ერთად დავჯექით კინოს საყურებლად.მე ტუალეტში მომინდა წასვლა,ხოდა ოთახიდან როგორც კი გვედი ვხედავ ჩემს წინ ჩრდილმა გაიქროლა.მე შემეშინდა,ისევ ოთახში შევედი და საწოლზე დავწექი,ჩემმა დაქალმა მკითხა,რა მოგივიდაო?მე მოვუყევი მან კი მითხრა რომ გელანდებაო.მოკლედ ჩვენ მოგვშივდა და სამზარეულოსკენ წავედით. რომ შევედით,ყველა მჭრელი საგანი იატაკზე ეყარა,თითქოს ვიღაცა რაღაცას ეძებდა!ჩვენ შოკში ვიყავით!ავკრიფეთ ყველაფერი და ცოტა ვჭამეთ.მერე ფეხის ხმა გავიგეთ-გადავწყვიტეთ დაქალთან წასვლა,მასთან ხომ მაინც მშობლები იყვნენ!კარის გაღება რომ მოგვინდა-ნურას უკაცრავად! ისეთი შთაბეჭდილება იყო თითქოს კარს ვიღაც იჭერდა მეორე მხრიდან.მერე აივნის კარი ბრახუნით გაიღო,ჩვენ მივედით და დავინახეთ იგივე აჩრდილი,როცა მიახლოება გადავწყვიტე-გაქრა.ჩვენ ყვიროდით და ვტიროდით,უკვე სიკვდილისთვის ვიყავით მზად,მერე ჩემმა დაქალმა კიდევ სცადა კარის გაღება-და შეზლო.ჩვენ ღამის პერანგებით გავვარდით დაქლის სახლში და მე გადავწყვიტე სანამ მშობლები არ ჩამოვიდოდნენ.რამოდენიმე დღეში მშობლები ჩამოვიდნენ და თითქოს ყველაფერი დარეგულირდა…მაგრამ მე ახლაც მეშინია მარტო დარჩენა.