რავიცი დიდად კომნტარებს არც მე ვაქცევ ყურადგებას..მთავარია იმას მოსწონს ვისთვისაც ვწერ..მიყვარხართ თაკოTako(Smiller) და მარი:**<333
-ჩათვალე რომ უკვე გყავს მეგობარი ჩემი სახით..:) ეს რომ მითხრა თვალები გამინათდა თითქქოს ის ადგილი აღდგა რომელიც რამოდენიმე წლის მანძილზე ცარიელი იყო ის ადგილი რომელიც ჩემ მეგობარს ეკუთვნოოდა... მერე უკვე ორივე ჩუმად ვიყავით..მომერიდა ბევრი კითხვების დასმა და ჩუმად ყოფნა ვამჯობინე..<3 ალბათ მალე დავფრინდებოდით ,მაგრამ ეს მალე როდის მოვიდოოდაა..ძალიან დამღალა მგზავრობა..ვწრიალებდი ერთ ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი ამიი სანიც შეწუხდა და საუბარი წამოიწყო
-შენ აქ ვისთან მიდიხარ?
-მე ბებიასთან მივდივარ..მშობლებმა ასე გადაწყვიტეს
-ახ..ალბათ დაგაძალეს არა?
-არა რა სისულელეა..პირიქით იქური გარემო ძალიან მომენატრა:)
-აა..შენთან საუბარი ძალიან მსიამოვნებს იცი?
ძალიან გამიიიხარდა მისი სიტყვები..:)10 წუთში დავეშვებოდით რაღაც უცნაირად ავღიღინდი...ვნერვიულობდი..ძალიან მინდოდა ბებიას ნახვა..მართალია აეროპორთში არავინ მხვდებოდა...ჩვენი სახლი აეროპორტიდან ცოტა შორსაა ამიტომ ბებოს ვთხოვე არ წამოსულიყო სესახვედრად..მგზავრობა ცუდად ხდის და..
აი უკვე დავეშვით ჩემი ბარგი ავიღე და სანისთან ერთად ჩავედი..მისი ნომერი ჩავიწერე და დავემშვიდობე
ძალიან კი ფამიჭირდა მაგრამ რა მექნა..:დტაქსი გამოვიძახე და სახლისკენ გავემართე..გზაში ყველაფერს ვათვალიერებდი ..თურმე როგორ მომნატრებია აქაურობა..:) მზღოლი თურმე ბებიაჩემს და ბაბუაჩემს კარგად იცნობდა ამიტომ ლაპარაკით ტვინი წაიღო იმდენს საუბრობდა..სასიამოვნო კაცი იყო..არც ფული გამომართვა..:)
სახლში სესვლა და ბებიაჩემის ჩახუტება ერთი იყო..ისინი თითქმის არც კი მახსოვდნენ გარეგნულად..ჩავეხუტე მაგრად და ცოტახანი მათთან ერთად გავატარე..ჩემი ამბები მოვყევი მერე კი ჩემ ბავშობის ოთახში ავედი...იქაურობა ხელუხლებელი იყო..გაოოცებული ვათვალიერებდი ყველაფერს და სიხარულს ვერ ვმალავდი..:)
აი ძალიან არ მცალია და უღიმღამო გამოვიდა..:(((( არავარ კმაყოფილი..მაპატიეთ..<3
|