ეშლი : კარგიით.. მე დიდი ხანი ველოდებოდიი.. ბოლოს ექიმი გამოვიდა უკმაყოფილო სახით.. ექიმი : კაროლინა.. ეშლი : რა კაროლინა? რა მოხდა? ;( ექიმი : ის.. ეშლი : რაა, ამოღერღეთ.. (ტირის) ექიმი : გადარჩა.. ეშლი : ვიუუ !! აუუ მეთქი ის მოუვიდათქო.. ექიმი : ჰჰააჰ :) ეხლა კარგაადაა 1 კვირაში გამოვწერთ.. ეშლი : კარგიით.. მე და მაილი სახლში სიხარულით წავედიით.. კაროლინასთან ვეღარ შევედით რადგან არ გვიშვებდენ. კარზე ზარის ხმა გაისმა : ეშლი : მე გავაღებბ.. მაილი : კაი მიდი.. ჯო იყოო. ეშლი : ვაიმეე !! მერამდენედ გითხარი აღარ მოხვიდეთქო? ჯო : ხომ არ გადაგიფიქრებიაა.? ეშლი : არა ვაა !! აუ მეთქი ვინმე ისეთი იქნებოდათქო.. ფუიი
ჯო : განა მე ისეთი არა ვარ? ეშლი : კარგიი რაა? არ გეყოფა? არ მიდიხარ?
ჯო : არა.. ეშლი : რაღა დაგრჩა? ჯო : კოცნა.. ეშლი : გაუბერე? ჯო : ნამდვილად ჯო ჩემსკენ გამოიწია და მაკოცა ეშლი : მოკვდები მაგისთვის ! ვაფშე არ მინდა ეგეთი ბოიფრენდი.. წადი რა.. და ჯოც წავიდა 1 კვირაც მალე გავიდა და კაროლინაც გამოწერეს.. მერე მე და კაროლინამ გადავწყვიტეთ სეირნობა.. ვისეირნეთ ვისეირნეთ.. მერე იქით გავიხედე და დავინახე უამრავი ხალხი იყო შეკრებილი და დამტვრეულ მანქანას მიჩერებოდა. მე და კაროლინა მივედით მანქანასთან და დავინახეთ კრისტენი და რობერტი რომ ავარიაში მოყვნენ.. მე და კაროლინა ტირილით მათთან მივვარდით.. ეშლი : კრისტ, რობ, არ დამტოვოოთ.. კრისტენი : ასეთია ჩემი ბედი.. ეშლი : არ დამტოვოთ რააა.. არააააააააა.. კაროლინა : ვაიმეე.. სასწრაფო გამოვიძახეთ და მოვიდა მალევე მაგრამ.. ისინი მოკვდნენ.. დღე და ღამე ვტიროდიი.. ჩვენ დავრჩით ასეთი ჩაბნელებულები.. გავიდა რამდენიმე წელიი.. კრისტენი და რობერტი არ დამვვიწყებია და სასაფლაოზე დავდიოდი ხოლმე.. რამოდენიმე ხანში ისევ გავხალისდი, დაბრუნდა ძველებული ეშლი.. ისევ ისეთი მხიარული ვიყავი. მერე გადავწყვიტე ჯოს დავბრუნებოდი და ყველაფერი დამთვრდა ისე როგორც სხვა ისტორიაშიი..
THE END არამგონიაა მეორე სეზონი დავიწყო .. რავი გადავწყვიტავ :))