ამ უცნობმა ბიჭუნამ,რომელიც ჩემი ქვეყნის შვილი აღმოჩნდა,ხელი მომკიდა ისე რომ არაფერი უკითხავს და სადღაც გამაქანა ....

ბოლოს როგორც იქნა გავჩერდით და ერთ პატარა კაფეში შემიყვანა...

-გაგიჟდი?ასე რატომ მოიქეცი ? არაფრის თქმა არ მაცადე....

-ახლა კი შეგვიძლია წყნარად ვილაპარაკოთ : )) იციი,ბოდიშს გიხდი ჩემი საქციელის გამო...ვიცი,ცუდად გამომივიდა,მაგრამ გამიგე...აქ თითქმის 1 წელია რაც ვცხოვრობ და ამ ხნის მანძილზე არცერთი ქართველი არ შემხვედრია...

-მე ახლახანს ჩამოვედი აქ...

-რისთვის?დასასვენებლად?

-არა...სასწავლებლად...ჯულიარდში ჩავირიცხე !

-რააა?ჯულიარდში?კი მაგრამ როდის?მე რატომ ვერ გნახე?

-შენც იქ სწავლობ ? ალბათ იმიტომ,რომ მე რომ მოვედი ყველა ვიღაც იდიოტს ეკურკურებოდა და უყურებდა...ვერავინ შემამჩნია...

-ვიღაც იდიოტს?

-ხოო...ვიღაც ბიჭი იყო...კარგად ვერ დავინახე,მაგრამ მაღალი და ქერა იყო...

-აჰაა...უკაცრავად,მაგრამ ის იდიოტი მე ვარ !

-უიი? ეს მე ვთქვი?

-კარგი,დაივიწყე ! ისე ამდენი ხანია ვლაპარაკობთ და ერთმანეთი არც კი გაგვიცნია...

-უი ხოო...მე ლიკა ვარ : )) 18 წლის...მშობლები და ბებია-ბაბუა დამეღუპა და ჩემს მეგობრებთან ერთად ვცხოვრობ თბილისში : ))

-რა სამწუხაროა...მე ნიკა მქვია...19-ის ვარ და აქ დეიდასთან ჩამოვედი,მაგრამ ყველაფერი ისე აეწყო,რომ ჯულიარდში მოვხვდი და აი უკვე 1 წელია იქ ვსწავლობ :))

-ეტყობა ყველა გოგო შენზე გიჟდება :დ თვალს არ გაცილებდნენ !

-ხოო...მათი ყურადღებით განებივრებული ვარ...უკვე თავს მაბეზრებენ ! შენ?შენ თუ გყავს თაყვანისმცემლები ?

-მეეე?:დ

-ხოო...შენ ! 

-იციი...არასდროს არავის ჩემთვის არ შემოუხედავს...ალბათ იმიტომ,რომ მახინჯი,ობოლი, და .წ. გოიმი ვარ...იმიტომ რომ არ ვიცვამ სხვებივით ძვირფას ტანისსამოსს,იმიტომ რომ არ "ვძერსკობ" და მოდას არ მივყვები...იმიტომ რომ უნივერსიტეტში ვერ ჩავაბარე ფინანსების გამო...მაგრამ ეს ჩემთვის სულერთია ! მე ერთი არაჩვეულებრივი გოგო ვარ და ამით ვამაყობ ! დაე ვიყო სხვებისგან განსხვავებული ! ეს სულ არ მადარდებს ! არავინაა იდეალური და არც მე ვარ გამონაკლისი !

-ეიიი...მისტერ ! ასე რატომ მიყურებ?

-შენ მართლა ყველასგან განსხვავდები ! გეფიცები ! შენნაირი გოგო ჯერ არასდროს შემხვედრია ! აქამდე ჩემს გვერდით მხოლოდ ისეთები იყვნენ როგორც შენ დაახასიათე და ყოველდღე რომ მიხსნიდნენ სიყვარულს ! შენ ასეთი არ ხარ ! სულ სხვანაირი ხარ ! არ ვიცი ასე უცებ როგორ მოახერხე,მაგრამ უკვე კარგად გამაცანი შენი თავი...

-მიხარია : )) ეხლა უნდა წავიდე,მეჩქარება და ალბათ ჯულიარდში შევხვდებით : ))

-მოიცადე ! შენი ტელეფონის ნომერი შეგიძლია მომცე?

-არაა პრობლემა : )) ძლივს ვიღაცას ქართულად დაველაპარაკე : )) აი:

-ნახვამდის !

-კარგად ლიკა !

კაფიდან გამოვედი და მაშინვე ჩემი ოთახისკენ გავეშურე ! თავში სულ მისი სიტყვები მიტრიალებდა:

" 
შენ მართლა ყველასგან განსხვავდები ! გეფიცები ! შენნაირი გოგო ჯერ არასდროს შემხვედრია ! აქამდე ჩემს გვერდით მხოლოდ ისეთები იყვნენ როგორც შენ დაახასიათე და ყოველდღე რომ მიხსნიდნენ სიყვარულს ! შენ ასეთი არ ხარ ! სულ სხვანაირი ხარ ! არ ვიცი ასე უცებ როგორ მოახერხე,მაგრამ უკვე კარგად გამაცანი შენი თავი..."

ოთახში შევვარდი და მაშინვე კომპიუტერს მივუჯექი ! სკაიპი ჩავრთე და თაკოს დავურეკე !

-თაკოო...ეხლა ისე მინდა შენთან ლაპარაკი როგორც არასდროს !

-რა მოხდა?

ავდექი და ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი ! ის რა თქმა უნდა გაგიჟდა ! უცებ კარზე დააკაკუნეს,სკაიპი გავთიშე და კარები გავაღე !

-უკაცრავად,დარბაზში გიბარ...

მივიხედე და ...

-ისევ შენ ხარ ?

-ხოო : || არ მეგონა აქ თუ ცხოვრობდი :||

-რაო რას ამბობდი ?

-ააა,ხოო,დარბაზში გიბარებენ !

-ხომ არ იცი რატომ ?

-მგონი უნდათ,რომ შეგამოწმონ ! 

-კარგი,მოვდივარ !

დარბაზში შევედი და იქ მთელი ადმინისტრაცია დამხვდა ! უარესად ავნერვიულდი და ხელები გამიოფლიანდა !

-ახალგაზრდა ქალბატონო ! აბა გვანახეთ რა შეგიძლიათ ?

დავხუჭე თვალები და გავიხსენე ის დრო როცა მე და ბაბუა ერთად ვიყავით ! მეგონა ირგვლივ არავინ იყო ! მხოლოდ მე და როიალი ! 

დავამთავრე დაკვრა...უკანასკნელი აკორდი ავიღე და ხელები ამიკანკალდა ! ირგვლივ საშინელი სიჩუმე იდგა! ყველა მე მიყურებდა ! ისიც იქ იყო...მიყურებდა და მიღიმოდა...ბოლოს როგორც იქნა დირექტორმა დაარღვია სიჩუმე და მითხრა:

-ლიკა,თქვენ შეუძლებელი შეძელით ! გილოცავთ ! დღეიდან ჩვენი სკოლი სრულუფლებიანი წევრი და სტიპენდიანტი ხართ !