ზოგჯერ ძალიან ადვილია სიახლეების მიღება და იმის წარმოდგენა,რომ ყველაფერი კარგადაა,მაგრამ გადის დრო და ხვდები,რომ რაღაც გაკლია...თითქოს შენი ნაწილი შენთან არაა...ეს იგივეა მხოლოდ ერთი თირკმელი რომ გქონდეს,ან გულის ნახევარი ! ამის გააზრება დიდ ტკივილს გაყენებს,ცდილობ მას არ შეეგუო,იბრძოლო და მიზანს მიაღწიო,მაგრამ ზოგჯერ დანებებას არჩევ,რადგან ამისთვის ძალა არ გყოფნის ! ამ დროს შენს თავს ყველაზე უსუსურ არსებად წარმოიდგენ,რომელიც ყველაფერს გაურბის დედამიწის ზურგზე ! ეს გრთგუნავს და ცხოვრების გაგრძელების სურვილი გეკარგება ! თუმცა ამ დროსაც არსებობენ ადამიანები,რომლებიც უანგაროდ ამოგიდგებიან მხარში და გაგამხნევებენ ! შენთვის ხომ მათი ერთი სიტყვაც კი ძვირფასია ! მაშინ გიჩნდება იმედი,რომ იმ დაკარგულ ნაწილს მალე დაიბრუნებ ! შეიძლება ეს გვიან მოხდეს და შეიძლება ადრე,მაგრამ შენ ამას მაინც მოახერხებ ! მთავარია მისი დაბრუნების სურვილი არ გაგინელდეს !
***
აი,უკვე აეროპორტში ვართ ! გული ძალიან მტკივა,მაგრამ მისიც მესმის ! შობის შეხვედრა მის გარეშე მომიწევს,მაგრამ სამაგიეროდ ის ჩემს გულში იქნება ! 1 თვე უიმისოდ...ამას რომ წარმოვიდგენ მაშინვე სევდა მეუფლება,მაგრამ თავის ხელში აყვანას ვაიძულებ ჩემს მეორე მეს...არაფერ ცუდზე არ მინდა ვიფიქრო,მაგრამ დრო და დრო მაინც გამიელვებს ხოლმე თავში ასეთი აზრები...ერთადერთი კარგი ისაა,რომ მარტო არ დავრჩები ! მხოლოდ ეს მანუგეშებს !
-არ ვიცი უშენოდ როგორ გავძლებ ! ალბათ ეს ერთი თვე ლოდინისგან მოვკვდები !
-მე შენ ცოცხალი მჭირდები :დ ძალიანაც ნუ ამეტებ ! 1 თვე უცებ გაივლის,აი ნახავ ! შემდეგ დავბრუნ...
-მართლა დაბრუნდები ? იქ რომ დარჩე და სწავლა გააგრძელო ? რომ დაგავიწყდე და გადაგიყვარდე ? გულს ხომ ვერ უბრძანებ...
-მომისმინე,ასეთი რამ არასდროს,გესმის?არასდროს არ გაიმეორო ! მე შენ არასდროს დამავიწყდები და სიკვდილამდე მემახსოვრები ! მიყვარდი,მიყვარხარ და ყოველთვის მეყვარები !
-კარგი,ეხლა უნდა წავიდე...არ მინდა თვითმფრინავში დავაგვიანო !
-წადი...წადი,სანამ გადამიფიქრებია !
-მომენატრები !
-მეც : ((
წავიდა...წავიდა და თან დიდი ტკივილი დამიტოვა...ვიცი ამით ცხოვრება არ მთავრდება,მაგრამ მაინც ძნელი ასატანია უიმისობა ! ჩემი თაკო-თოკო გვერდში მედგნენ და მაწყნარებდნენ )) საბაც აქ იყო...მე კი არავის ხმა არ მესმოდა და ვერავის ვხედავდი მის გარდა ! სულ რაღაც 2 წუთში ყველაფერი დამთავრდა...თვითმფრინავი გაფრინდა !
გულში სულ ის სიტყვები მიტრიალებდა : "You appear just like a dream to me !"
იმ წუთიდან გარესამყაროს მოვწყდი...ჩემი ფიქრები მასთან იყო...თაკო და თოკო რაღაცას მელაპარაკებოდნენ,მაგრამ მათ არ ვუსმენდი...თავდახრილი მივდიოდი წინ...უცებ ისეთი რამმოხდა,რამაც გამომაფხიზლა !
-ღმერთო ჩემო,ბოდიშს გიხდი ! წინ არ ვიყურებოდი და დაგეჯახე ! მაპატიე...
უცებ ადგილზე გავქვავდი...
-ბოდიში,მაგრამ თქვენი არ მესმის...თუ შეიძლება ინგლისურად ილაპარაკეთ !
-ლიკა რა გჭირს? გეგონება მოჩვენება დაინახე...ვინ არის ეს გოგო ?
-ლიზი,ნუთუ შენ ხარ...ღმერთო არ მჯერა,რომ ისევ შეგხვდი ! აქ საიდან გაჩნდი ?
-ბოდიშით,მაგრამ მგონი ვიღაცაში გეშლებით...მე თქვენ არ გიცნობთ !
-ვერ მცნობ ? მართლა აღარ გახსოვარ ? მე ლიკა ვარ...ერთად ვსწავლობდით ჯულიარდში !
-მე ჯულიარდში არასდროს მისწავლია...ალბათ თქვენს ნაცნობს ძალიან ვგავარ...ძალიან ვწუხვარ,მაგრამ მე თქვენ არ გიცნობთ და არც მახსენდებით !
პირველი სეზონის დასასრული !
|