აი...მოვიდა ის დრო,როდესაც ღმერთთან უნდა წარვდგე ! ამ ბნელს თავს ვერ ვაღწევ...ყველაფერი ისეთი უჩვეულოა ! სინათლე არსად ჩანს...უკვე აღარ ვიცი სად წავიდე...ბედს მინდობილი მივდივარ,მაგრამ სად,არ ვიცი...გული იმაზე მწყდება,რომ ისინი ვერ ვნახე,ვერ ჩავეხუტე,ვერ მოვეფერე და ვერ ვუთხარი ბოლომდე ის რასაც მათ მიმართ ვგრძნობ ! ალბათ ეხლა ძალიან იტანჯებიან,მაგრამ ღმერთმა ასე ინება...ეს ჩემი გადაწყვეტილება არაა...

***

-ლიკა,შენ ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მაკლიხარ ! ჩემთვის ყველაფერი იყავი ! შენ მასწავლე,რომ არ არსებობს იდეალური ადამიანი და ჩვენ იმისთვის ვართ შექმნილები,რომ რაღაც სასრგებლო გავაკეთოთ და როგორც არ უნდა იყოს ჩვენს დასახულ მიზანს მივაღწიოთ ! რატომ წახვედიი ? შენ ხომ ვერაფრის გაკეთება ვერ მოასწარი ? ჩემს ქორწილში ხომ ჩემი კაბა უნდა დაგეკავებინა და ჩემს გვერდით ყოფილიყავი ? ჩვენ ხომ პარიზში უნდა წავსულიყავით ? ჯერ იმდენი რამ დაგრჩა გასაკეთებელი,რომ...რატომ მაინცდამაინც ახლა ? რა დააშავე ასეთი ??? შენზე პატიოსანი ადამიანი არ მინახავს ქვეყანაზე...შენნაირი თბილი,კეთილი,ლამაზი...ძალიან დამაკლდი...ყოველთვის მიმეორებდი,რომ შეუცვლელი არავინაა,მაგრამ შენ ვერავინ შეგცვლის ....მე შენ მთელი ცხოვრება მემახსოვრები და ვერავინ,ვერავინ დაგვაშორებს ერთმანეთს ! გპირდები ! ვერავინ შეძლების შენი ადგილის დაკავებას ! რატომ უფალო ? რატომ წამართვი ? ახლა რა ვქნა უიმისოდ ? ვინ დამეხმარება მაშინ,როცა გამიჭირდება ? ვინ დამიდგება მხარში ? ვინ დამიცავს?

ვინ რეკავს ამ დროს ? თოკოა ... სხვა ვინ უნდა იყოს...მე ხომ არავინ მყავს ...

-თაკო,ძალიან გთხოვ ხმა გამეცი...ძალიან შემეშინდა შენი თავისთვის რამე არ დაგეშავებინა...ხომ იცი შენს გარდა აღარავინ დამრჩა...როგორ ხარ ?

-როგორ უნდა ვიყო ? თავს მარტო ვგრძნობ ! არარაობა ვარ...ლიკას გარეშე არარაობა ვარ !

-კარგი მორჩი...მარტო შენ არ განიცდი...ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მტკივა გული...ძალიან მენატრება...უკვე 1 კვირაა გამოკეტილი ხარ...ძალიან გთხოვ მითხარი სად ხარ და მოგაკითხავ !

-არაა საჭირო...ისედაც ვაპირებ წამოსვლას...ცხოვრება გრძელდება და მეც უნდა ვიცხოვრო...ლიკას გარეშე....ცხოვრება ლიკას გარეშე...არაა.. არ შემიძლია !

-გთხოვ თავი ხელში აიყვანე...ეხლავე წამოვალ...

***

ისევ სიბნელე...ნუთუ არასდროს დამთავრდება?რატომ ვგრძნობ სიცარიელეს? რა მომდის ? ნუთუ ვქრები ? რა ხდება ? თქვენ ვინ ხართ ? 

***

-როგორც იქნა გიპოვე...ახლა ვერსად გამექცევი...

-გავიქცეე? ვისთან ? ან რისთვის? სულ მარტო ვართ ! ვერ ხვდები ? აღარავინ დაგვრჩა !

-კარგად ვხვდები,მაგრამ ჩვენ ერთმანეთი გვყავს...

-სამაგიეროდ ლიკა ჩვენს გვერძე არ არის...

-დაწყნარდი...ეხლა მხოლოდ სასწაულს უნდა ველოდეთ,რომ ლიკამ გაიღვიძოს !

-უკვე აღარაფრის მწამს...

***

ლანდს ვხედავ...კარგად არ ჩანს,მაგრამ ძალიან მეცნობა...საიდან ? არ ვიცი...იქნებ...არაა ! რაღაც მეჩვენება ! 

-არაფერი გეჩვენება !

-ბაბუა ? შენ აქ რას აკეთებ ?

-შენთან მოვედი,რომ დაგაბრუნო !

-დამაბრუნო ? კი მაგრამ მე ხომ მიწიერი ცხოვრება შევწყვიტე ? იქ რაღა მესაქმება ?

-შენ იქ უნდა იყო ! მათ სჭირდები ! ჯერ ბევრი რამ გაქვს გასაკეთებელი ! უნდა დაბრუნდე ლიკა ! უნდა დაბრუნდე ! თვალები გაახილე !