მე ლიკა ვარ...ვცხოვრობ ერთ პატარა,მაგრამ ჩემთვის ყველაზე დიდ,ლამაზ და საყვარელ ქვეყანაში,საქართველოში ! ძალიან მძიმე წლები გამოვიარე...ბავშვობა მწარედ მახსოვს...დაბადებისთანავე დავობლდი : მამა ავტოავარიაში დაიღუპა,ხოლო დედა ჩემზე მშობიარობას გადაჰყვა ;(((დამრჩა მხოლოდ ბაბუა,რომელიც 2 წელი მზრდიდა,მაგრამ მალე ღმერთმა ისიც წამართვა ;(( მისი დაკარგვა ჩემთვის დიდი ტრაგედია იყო,რადგან ის ჩემთვის დედაც იყო,მამაც,დაც,ძმაც,მეგობარიც და მესაიდუმლეც ! 

მეზობლები იძულებულები გახდნენ,რომ ბავშვთა სახლში ჩავებარებინე...ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე საშინელი დღე...მართალია მაშინ პატარა ვიყავი და ამას ვერ ვაცნობიერებდი,მაგრამ წლების შემდეგ ჩემმა გონებამ ყველაფერი გადახარშა...ერთადერთი ნათელი წერტილი იყო ადამიანი,რომელიც იქ გავიცანი და რომელმაც მაშინვე დაიკავა ჩემი გულის ძალიან დიდი ნაწილი...თაკო ! არის ადამიანი,რომელიც მაცოცხლებს და მამხნევებს ! ის ჩემი და და საუკეთესო მეგობარი გახდა !

მალე ჩვენ სამნი გავხდით:მე,თაკო და თოკო ! სამი მუშკეტერი :დ ასე ვუწოდებთ ჩვენს თავებს :დ თოკოც იქ გავიცანით,შედარებით გვიან...ერთმანეთი და-ძმასავით შეგვიყვარდა და უერთმანეთოდ 1 წუთიც კი ვერ ვძლებდით !

ჩვენი ლოზუნგი იყო :"ერთი ყველასთვის და ყველა ერთისთვის !" და ამ ლოზუნგს მივყვებით დღემდე !!! 

წლებმა უცებ გაირბინა და როდესაც სრულწლოვნები გავხდით იძულებულები გავხდით ბავშვთა სახლი დაგვეტოვებინა...იქაური გამზრდელები ძალიან გვიყვარდა და გაგვიჭირდა მათი დატოვება,მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა...გადავწყვიტეთ ფული გვეშოვა და ერთი პატარა ბინა გვეყიდა...სამივე კარგად ვმრეროდით და ცოტა ხნით ქუჩის მუსიკოსები გავხდით :))

ბოლოს იმდენი ვქენით,რომ პატარა და მყუდრო სახლი ვიქირავეთ...

ერთმანეთი არასდროს მიგვიტოვებია და როცა ერთს უჭირდა დანარჩენი 2 ყოველთვის მხარში ვედექით ! ასე გაიარა 3 თვემ...