შევედი მაღაზიაში და იქ ქურდები იყვნენ.. ქურდები : დაწექიით ყველანი! იქ სათამაშოების განყოფილებაც იყო მე სათამაშო იარაღი ავიღე და ქურდებს ვუთხარი.. კარდიელა : აქეთ დაწექით! ქურდები : გნებდებიით! კარდიელა : ემა, მიდი დროზე.. პოლიციაში დარეკე.. კარდიელა : არ ვიცი აქ რა ნომერია.. გამყდველი : მე ვიცი.. 122 - ია! ემა : გმადლობთ! კარდიელა : დაჯექით სკამებზე და არ გაინძრეთ! * * * ამასობაში პოლიციაც მოვიდა. ყველა დაკითხეს და ჩემთანაც მოვიდნენ.. პოლიცია : კარდიელა გომეზ ხომ? კარდიელა : დიახ! პოლიცია : იარაღი საიდან გაქვთ? კარდიელა : სათამაშოების განყოფილებიდან ჩუმად ავიღე.. პოლიცია : კარგათ მოგიფიქრებიათ! კარდიელა : ბავშობიდანვე მოხერხებული ვიყავი
პოლიცია : ძალიან კარგი!!.. * * * მე და ემამ მივეცით ჩვენება და სახლში წამოვედით.. ტაქსში ემას ვეკითხებოდი.. კარდიელა : გოგო ლიკა საერთოდ ხო არ ყოფილა ესეთი ცეტი? ემა : არა.. მე ყოველთვის პუნქტუალურ ლიკას ვიცნობდი! კარდიელა : მეც .. ახლა რა მოუვიდა ვერ გავიგე.. ემა : ჰოო.. მეც ძაან დავიბენი.. კარდიელა : მაგრამ თითქოს არც შემიმჩნევია! ემა : ხოო.. * * * კარდიელა : აი აქ გაგვიჩერეთ! მძღოლი : კარგიით.. * * * კარდიელა : მოვედიით.. ლიკა : კარგი ძალიან.. ლიკა თავის ოთახში წავიდა. კარდიელა : რა სჭირს? თაკო : რა უნდა სჭირდეს! ასეთია! აღარ გახსოვს? კარდიელა : იცი რა მაინტერესებს? გუშინ რატო ცეტობდა? თაკო : როცა საყვარელი ადამიანი ჩამოუდის ასე შვება ხოლმე.. კარდიელა : ეს მე არ ვიცოდი.. თაკო : ხოო.. კაი ახლა ვიცეკვოოთ.. კარდიელა : რა ცანცარა ხაარ! თაკო : ხოო.. კარდიელა : უი.. მირეკავენ.. მამაჩემია.. თაკო : კაი .. კარდიელა : ვაა.. მა როგორ ხართ? დედა როგორაა? ბრაიანი : კარდიელა.. ზუსტად მაგაზე გირეკავ (შეწუხებული ხმით) კარდიელა : ვაიმეე! რა ხმა გაქ? რა მოხდა? არ დამიმალოო.. ბრაიანი : შვილო, დედას.. კარდიელა : რაა?? ბრაიანი : მოკლედ.. ცოტა შეუძლოდაა. კარდიელა : ვაიმე.... მაინც რა სჭირს? ბრაიანი : კაი გავრბივარ.. აღარ მცალია.. კარდიელა : მა.. მამა... (ცრემლიანი ხმით) მე ძალიან ვნერვიულობდი
მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭია.. მეორე დღეს ჩემთან ლიკა შემოვიდა.. ლიკა : კარდ, რა ხდება? როგორ ხარ? კარდიელა : არავის ნახვა არ მინდა.. მე ჩანთას ხელი დავავლე და წავედი გარეთ
ზარი ლიკასგანაც, თაკოსგანაც, თოკოსგანაგანაც და ემასგანაც შემომივიდა მაგრამ მე არ ვუპასუხე.. სახლში 9 საათზე დავბრუნდი.. ემამ მამაჩემს დაურეკა.. ემა : გამარჯობათ ბრაიან, მე ემა ვარ.. ბრაიანი : ემაა.. რაღაც უნდა გითხრა.. ემა : რაა? მენდი რომ შეუძლოდაა ეგ ვიცით.. ბრაიანი : არა სხვა რამე უნდა გითხრა.. ემა : რაა?