გავექეცი ყველას და ყველაფერს...გავიქეცი შორს...ძალიან მინდოდა ვიღაცასთან ლაპარაკი !ასეთ დროს ჩემთან ყოველთვის ჩემი საყვარელი პაპიკო იყო...როცა რამეს ვიტკენდი,ან როცა ეზოში მაწყენინებდნენ ბავშვები,ყოველთვის მასთან მივრბოდი,ისიც მაწყნარებდა,მანუგეშებდა და მეფერებოდა !

ამიტომ დღესაც მასთან მივედი...ცრემლები მახრჩობდა და ტირილი მინდოდა,მაგრამ ვერ ვტიროდი...ლაპარაკი მინდოდა მაგრამ ვერ ვლაპარაკობდი...რაღაც მიჭერდა ყელში და მახრჩობდა !ამის ატანა აღარ შემეძლო...ბოლოს ძლივ-ძლივობით ამოვიღლუღე:

-პაპიკო,ჩემო ყველაფერო ! რატომ არ ხარ ჩემთან მაშინ როცა ძალიან მჭირდები ? რატომ დამტოვე ? ხომ მპირდებოდი რომ სულ ჩემთან იქნებოდი ? შენ ვერ წარმოიდგენ როგორ მჭირდები ;(( რას არ გავირებდი შენ რომ ჩემთან იყო...ძალიან გთხოვ,ვიცი,რომ გესმის ჩემი...შენთან წამიყვანე!სიკვდილი მინდა ;(( დამელაპარაკე,ან რამე ნიშანი მაინც მომეცი...

-შენ არ მოკვდები,რადგან მე არ დავუშვებ ამას !

-თოკოოო??? კი მაგრამ შენ...შენ აქ რა გინდა ? როგორ მიპოვე ? თაკო სად არის ?

-თაკო არ ვიცი სად არის,მაგრამ რაც შეგეხება შენ ! კარგიი რაა დაგავიწყდა,რომ საუკეთესო მეგობრები ვართ,და-ძმა ! მე ყველაფერი ვიცი შენზე და შენ-ჩემზე ! ყოველტვის როცა ცუდად ხარ,აქ მოდიხარ და ბაბუაშენს უზიარებ შენს ტკივილსა და პრობლემებს !

-მეტი აღარ შემიძლია ;((

-მოდი...მოდი ჩემთან...

-ახლა რას აპირებ ? 

-არ ვიცი...პირველ რიგში თაკო უნდა ვიპოვო და დაველაპარაკო !

-რაც არ უნდა მოხდეს ყოველთვის გახოვდეს,რომ მიყვარხარ !

-ვიცი : დ

-როგორც იქნა გაიცინე : )) კარგი ეხლა სახლში წავიდეთ ! 

-აჰაა....

-შენთვის არ მითქვამს ხოო როგორ მიყვარხარ : დ

-სულელოო,მოდიი აქქქ!

-სამუდამოდ მეგობრებიი ???

-რა თქმა უნდა ! სამუდამოდ მეგობრები !